Kinderen Ababil: ‘Onze ouders moeten ons soms gewoon even ruzie laten maken.’

Directeur Ali Kemal Kadi van de Islamitische basisschool Ababil in Schiedam werkte graag mee aan een Samen zijn wij school-ontmoeting om zó het onderwerp samenwerking school en ouders nog hoger op de agenda te zetten. De school investeert al intensief in het contact met ouders en gaat de komende jaren nog meer inzetten op pedagogisch partnerschap van school en ouders.

Zo’n twintig moeders, zeven leerlingen, enkele leerkrachten en de directeur schuiven aan op vrijdagmorgen 22 maart. Voor de start van het gesprek bekijkt de groep eerst met elkaar de animatie van Samen zijn wij school. Het filmpje, waarin vooral begrip voor elkaar centraal staat, maakt meteen de tongen los. “Ik kan me eigenlijk niet goed voorstellen dat ouders zo snel naar de rechter stappen”, zegt een moeder, waarna een geanimeerd gesprek ontstaat over ‘het goede contact’ met school. De meeste moeders geven aan dat ze het idee hebben dat mensen vandaag de dag sneller op hun strepen gaan staan en vooral voor hun eigen belangen opkomen.

Er klinken ook andere geluiden. “Als je als ouder het gevoel hebt dat je niet gehoord wordt, kom je sneller in die juridische molen terecht”, zo geeft een moeder aan. Een andere ouder vult aan dat sommige ouders zelf slechte schoolherinneringen hebben of thuis veel zorgen. “Dat verklaart soms ook de heftige reacties van ouders. Het is goed om dat te bedenken.”

Iedereen vindt het belangrijk rekening te houden met elkaar. Leraren hebben vaak een volle klas met kinderen die allemaal aandacht verdienen. Ouders vinden het fijn als de leerkracht niet meteen in de ‘ja, maar’-modus schiet. Heb begrip voor elkaar!.

Een ander onderwerp dat voorbij komt deze ochtend is de vraag hoe intensief ouders zich eigenlijk moeten bemoeien met hun kinderen op school. Hier doen de aanwezige leerlingen een duit in het zakje. “Soms maken ouders het alleen maar erger als ze zich bijvoorbeeld bemoeien met een ruzie tussen twee kinderen”, zo stelt een achtste groeper. “Je ziet best vaak dat kinderen ruzie maken of vechten maar dat ze de volgende dag weer dikke vrienden zijn.”

De school biedt voor ouders die het willen de cursus Pittige Jaren. Dat is een training voor ondersteuning bij opvoeding. De leerkracht die deze training geeft, adviseert om kinderen toch vooral kansen te bieden zoveel mogelijk zaken zelf te leren oplossen. “Daar hebben ze later in hun leven iets aan, vooral als ze leren om de positieve kant van dingen te zien en dat je ergens uit kunt komen, ook al lijkt het misschien moeilijk.”

Opvallend zijn de instemmende reacties ten aanzien van de manier waarop de school duidelijkheid en structuur biedt. Vooral de warme sfeer, het gevoel van veiligheid en verbondenheid en de grote inzet van docenten krijgen de meeste complimenten.

Natuurlijk blijven er ook altijd verbeterpunten. Zoals de aansporing om, als je als leerkracht een ouder laat weten graag over zijn/haar kind te willen spreken, dan wel snel een concrete afspraak te maken.
“Je gaat je als ouder toch afvragen wat er kan zijn en of het iets ernstigs is, ook al is dat meestal helemaal niet zo. Maar het is dan moeilijk loslaten, hoor.”

Na twee uur zijn we nog lang niet uitgepraat. Zelfs de leerlingen doen nog volop mee. Dat zij ook aanschuiven bij een gesprek als dit wordt als meerwaarde gezien. “Daarom denk je net wat langer na over wat je zegt en hoe je het zegt”, zo besluit een moeder het gesprek. Al met al een mooie ochtend op een school waar kinderen graag zijn en hun ouders ook.